8 Kasım 2011

Ben Geliyorum Anne

Vakit tamam artik hersey hazir. Odayi susledik, serum takildi tip tip akiyor. Bekledikce zaman gecmiyor. Doktorum gecikti, cabuk gel doktorcum sabirsizlaniyoruz oglumla. Herkesin yuregi agzinda sabirsizlikla bekliyoruz Mehmet Giray'i. Ve sonunda saat 19.00 da geldi doktorumuz. Acil bir dis gebelik ameliyati cikmis o yuzden gecikmis. 'Haydi Nihancigim gidiyoruz' dedi. Bi yumruk tikadi bogazimi sanki nefes alamiyorum, kalbim bilmem kac bin atiyor ama belli etmiyorum, oysaki ilk dogumuma giderken hungur hungur agliyordum. Simdi aglamiyorum aksine dimdik guclu gorunuyorum, gulumsuyorum, espiriler yapiyorum. Neden mi? Cunku beni iyi gormek icin gozlerimin icine bakan dunya guzeli bir oglum daha var 8 yasinda ve herseyin farkinda. Annesinin karninin kesileceginide, kan akacaginida biliyor, herseyi biliyor ve korkuyor annesi icin, gozleri dolu dolu, heran aglayabilir gozlerle bakiyor annesinin gozlerinin ta en derinine. Ama annesi guclu, hic korkmuyor, "bir saat sonra gelecegim oglum, kardesini once gonderecegim ona iyi bak ben gelene kadar"... ama anneanne tutamiyor gozyaslarini. Anne yuregi iste dayanamiyor daha fazla. Ve ameliyat sedyesi geldi, simdi gitme vakti. Herseye ragmen guclu gorunmeye calissamda icimde bin tane soru ve korkular ' ya bir sey olursa ' .... "oglum once Allah'a sonra sana emanet askim" ve anne el sallayarak ameliyathaneye girer. Buz gibi bir oda, heryer bembeyaz, doktorumu ariyor gozlerim. Kalabalik bir insan ordusu, herkes telasli gibi cabuk cabuk hareket ediyor. Agzima oksijen maskesi takildi. Sonda taktilar, canim cok yandi. Serum devam ediyor, tansiyon aleti takildi. Kollarim bacaklarim sabitlendi ameliyat masasina. Epidural istiyorum ama anestezi uzmanimiz bakacagiz demisti, simdi karar zamani. Ameliyat masasina aldilar beni. Cok kilo var, elleriyle omuriligi kontrol ediyor anestezi uzmani, o kadar bastiriyorki canim cok aciyor, dayanamiyorum o bastirdikca. Emin olamiyorum diyor anestezici  "sen bilirsin istersen deneyelim ama cok kilolu karin bolgen ve belki bosuna girmis olacagiz, yapamazken narkoz vermek zorundayim" diyor karari bana birakiyor, bense ona. Hangisi daha uygunsa benim icin onu yapin diyorum aslinda yuregim pir pir hic istemiyorum narkoz almak. Ilk dogumum epiduraldi, o da ani bir dogum oldugundan yuregim agzinda korkularimla basbasa bir dogumdu, guzel gecmisti ancak cok korkmustum. Bayilmaktan korkuyordum, gecen yil daha yeni safra kesesi ameliyati olmustum, damar yolundan vermislerdi anesteziyi ve yavas yavas bayilmistim, herseyi duyuyordum ama konusamiyordum, gozlerimi acamiyordum, sakin baslamayin ben bayilmadim diyecegim diyemiyorum, yine oyle olur diye korkmustum aslinda. Ve doktorum geldi " nasilsin kizim" dedi. Tanidik biri olmasi, aile dostumuz olmasi ayri bir guven veriyordu insana. "Iyiyim Faik amca" dedim. "Korkuyorum".... "Korkma kizim, birazdan hersey bitecek, oglunu alacaksin kucagina" dedi. "Peki" dedim. "Anestezi ne yapalim?" dedim. "Genel olsun, hic birsey duymadan bitsin gitsin" dedi. "Tamam"dedim. Teslimiyetten baska ne gelirdiki elimden. Anestezi uzmani "basliyormuyuz hocam" dedi. "Nihancim basliyoruz, hic korkma" dedi doktorum. Ben damaryolundan igne olacak zannederken, meger agizdan vermisler anesteziyi ve ben basliyoruzdan sonrasini hatirlamiyorum, kut diye gittim ve bu en guzeliydi. :) Hic birsey anlamadan uyudum gitti. Ayilirken abuk sabuk karma karisik sesler duymaya basladim, gozlerimi acamiyordum. Kolum kalkmiyordu ve dikis yerimde degilde, karnimin icinde inanilmaz bir aci vardi. "Aciyo, aciyo" diye diye ayildim. Yavas yavas sesler netlesmeye basladi, annem agliyordu sanki, kimileri guluyordu. Oglumun sesini duyordum, "anne" diyordu bana, "oglummmmmm" demek istiyordum ama hic halim yoktu. Guclu olmak, onu uzmek istemiyordum ama guclu olacak halim yoktu. Yine oglumu dusunmeye basladim acaba beni boyle gordugu icin uzuluyormuydu diye huzunlendim, agrim coktu. Hala gozlerimi acamiyordum, isik gozlerimi aliyordu ama isigi kapatin diyemiyordum. Sesler yavas yavas netlesmeye basladi hala gozlerimi tam olarak acamiyordum, bebegimi getirip, gogsume yatirdilar, hayal meyal gordum onu, kucucuk dudaklariyla gogsume yapismis emmeye calisiyordu, nasil ogrenmisti bunu, nasil biliyordu emmeyi, herseyi ogrenip gelmisti adeta. Onunda gozleri benimkiler gibi kapaliydi, acamiyordu. O da benim gibi yorgundu. Agri kesici yaptilar, agrim devam ediyordu ama sesler artik cok netti. Herkesin nesesi yerindeydi belliki. Esim " 3.su kiz " diyordu. O an ordan kalkip, bogazina sarilmak ve 'sen nediyorsun ne ucuncusu' diye bogazina sarilmak geldi icimden tabii yapamadim. Sonra yavas yavas acildi gozlerim. Sesim acilmaya basladi, bogazima yerlestirdikleri nefes almak icin olan borudan dolayi bogazim tahris olmustu, catalli catalli konusuyordum ama sunu soyliyebildim "3.filan yok, istiyorsan sen dogur". :) Erkekler bu isi kolay saniyorlar zannimca. :) Aslina bakilirsa ilk dogumuma gore bayilmis olmama ragmen daha gucluydum. Dedim ya bir oglum daha vardi ve ben guclu olmak zorundaydim. Dogum aksam saatlerinde olmasini ben istemistim. Biran once sabah olsun ve evimize donelim istiyordum. Herkes yanimizdaydi ve gec saatte eve gittiler. Annem yanimdaydi ve ben cok gucluydum. Aklim buyuk oglumdaydi, onunla bu ikinci ayrilisimizdi. Ilki gecen yilki safra ameliyatimdi ve bu da kardesi icin oldu. Telefonda iyi olduklarini duydukca merakim azaldi. Kucuk oglus artik bizimleydi, iyiydi. Arada bir agliyordu, hala gozlerini acamiyordu, emiyordu ve uyuyordu. Henuz sut gelmiyordu ama o emiyordu ve uyuyordu. Cok cabuk kalktim gece ayaga, ilk dogumda bu kadar cesur degildim. Simdi ne yasiyacagimi bildigimden daha direncliydim. Altinida ben degistirdim oglumun. Yuruyuslerimi yaptim. Sabaha kadar rahat bir gece gecirdik ve sabah ikimizinde kontrolleri yapildi, hersey yolundaydi ve bizi oglene dogru evimize gonderdiler. Ve bu guzel kavusmada herseyiyle guzelliklerle dolu bir sekilde sona erdi. Hastanenin ilk bebegi Mehmet Giray oldu. Hastaneye dogum pastasi ve bebek kurabiyeleri ikram ettik. Herkesin sevgilisi oldu oglusum. Hayatlari boyunca ikisininde hep guzellikler olsun insallah yasamlarinda. Bir kez daha hayata meydan okumanin hatirasidir bu. Nice guzel anilara...

22 yorum:

Gelin Ayşe dedi ki...

Cok guzel anlatmissin abla, cok etkilendim. anne olmak kolaymi, dunyanin en buyuk mucizesi iste ..

SERAP UZUN--KARAKAZANDAN dedi ki...

Ninocugum,inan gözlerim doldu okurken en can alici bölümü "oglummm" demendi. :)
Allah iki evladini da hayirli etsin,sizi onlara onlari da size. sana cok gecmis olsun cnm.

Bir Dut Masalı - nUnU dedi ki...

nice güzel bayramları paylaşmak üzere çok sevgiler canım..

allah uzun ömürler versin ninom her iki evladınada.

Ferkay dedi ki...

Ninom uzun ömürlü analı babalı büyüsün inşallah.
Geçmiş olsun canım
Sevgiler..

neselihaller dedi ki...

Allah bağışlasın, ne güzel anlatmışsınız...sevgiler

Adsız dedi ki...

merhabalar.öncelikle Allah hayırlı etsin Rabbim anneli babalı büyütsün yavrucuğunu. o kada içten anlatmışsın ki dayanamadım ağladım.benim gibi bebek hasretiyle yananlara da aynı sevinci yaşatsın Rabbim..

yemekbiraşk dedi ki...

gözlerim doldu ama benim... Allah sağlık sıhhat versin.. sevgilerimle..

Adsız dedi ki...

çokk güzel bi yazı canımmm...allah,analı ve babalı büyütsün yavrunuzu...tebrikler cnmmm...öptümsss kocamannn cnmmcımmm.ben,manisadan tülay.radyocu:)

Adsız dedi ki...

off akşam akşam ne ağladım valla .. çok hoş anlatmışsınız bende kendi doğumlarımı aynen böyle anlatırdım heralde ..anlattklarınızla en son kızımın doğumunu hatırladım çok harikaydı benim için iki muhteşem erkek çocuğundan sonra kızımın gelişi..eşiniz çok doğru söylemiş bence deneyin ben eşimi dinledim ve şimdi nerdeyse her allahın günü kızımı verdiği için rabbime şükrediyorum selamlar..

Elif'in defterinden (mndlna) dedi ki...

Ne de güzel anlatmışsınız, kaleminize sağlık. Annelik muhteşem bir şey, büyük mucize.Allah 2 çocuğunuzla bir ömür hayırlı ve mutlu geçirmeyi nasip etsin.

Adsız dedi ki...

Allah bağışlasın maşallah.Yavrunuza ve size mutlu bir ömür dilerim.Bana da dua edin de bu kardeşiniz de evlenip hayırlı saglıklı evlatlara kavussun, yaş oldu 33 tık yok..
Sevgiler
Senem

ihlamurcum dedi ki...

Ne güzel duygularla anlatmışsınız, o ayaklarda tam yemelik.Allah evladınızı size bağışlasın, güle güle büyütün.

havvaca dedi ki...

nino , 2012'de güzel ve sağlıklı günler diliyorum ailecek sana...ve senin tariflerini denemek beni o kadar mutlu ediyorki ...sonsuz teşekkürler

ACIBADEM KURABiYESi dedi ki...

güle güle büyüt sağlıkla, hep güzel günlerini görürsünüz inşallah...

Adsız dedi ki...

Allah iki evladınıza sizlerle birlikte neşeli ve huzurlu bir ömür nasip etsin.Benim de 2,5 aylık bir kızım var epidural sezaryenle dünyaya geldi ancak kiloların buna sorun olabileceğini hiç söylemedi doktorum ve ben de hamileliğimde 20 kilo aldım aslında uyarmalıydı madem sıkıntı yaratabiliyor.Allah'tan problem yaşamadım ama epidural sezaryen de ayrı bir cesaret işiymiş hakikaten 2.ciye ilkine gittiğim cesaretle gidip gidemeyeceğimden emin değilim.OĞLUŞUNUZ iyi ki gelmiş dünyaya,tüm hayatı RÜYA gibi olsun.Ben de bloguma bekliyorum.

SeyyAh dedi ki...

Merhabalar.. Uzun zaman oldu, atandığım yeni görevimden dolayı pek zaman bulup ilgilenemiyorum ama sizler hep aklımızdasınız.. Az önce hanımla bir bakalım dedik sürprizle karşılaştık... Allah her ikisinide ana babalı büyütmeyi nasip etsin, hayırlı ömürler ihsan eylesin...
En içten selam ve sevgilerle sağlıklar diliyoruz..
Fatma&Akif (Soframdan&SeyyAh)

ÖZLEMCE dedi ki...

çok guzel anlatmışsın yaşadıkları benı üç öncesine götürdün :))blogunu ızlemeye alıyorum.bende blog camıasına yenı katıldım.bloguma bır goz gezdır ıstersen :))

Adsız dedi ki...

merhaba
tesadüf eseri uğradım sayfanıza. yorum yazmadan da yapamadım.ilk ameliyatta damardan şimdi maske ile verdiler anesteziyi, en güzeli de bu dem,şsiniz. yetişkinde maske ile diye birşey yok. bilin diye söylüyorum. maske ile gitmek o kadar kolay ve güzeldeğil.damardan ilaç verirken yüzünüze maske koymuşlar ve sizdamardan ilaçverildiğini farketmemişsiniz. dediğim gibi bilin de kızınızın :)) doğumunda maske ile anesteziistiyorum demeyin diye yazıyorum.
sevgilerimle
bir anestezi uzmanı.

LaMa dedi ki...

ayyy bu ne yahu, orumceklenmsi paslanmis bir blog
huu uyansana huuu

pelince dedi ki...

Vallahi bende kendimi tek sanıyordum :) sende epeydir yazmıyormuşsun.. sahalara dön kuzum :)

öpüyorum..

NEŞELİ MUTFAK dedi ki...

Annelik güzelmiş.anneler günün kutlu olsun.Evladınız hayırlı uğurlu olsun.

Adsız dedi ki...

Allah anali babali buyutsun, tum melekler onunla olsun, huzur dolu, saglikli bir yasami olmasini diliyorum ve gidisindan koklaya koklaya opuyorum...
mlale