En Guzel Hediye

Bir anne icin hayatinda aldigi en guzel hediyedir evlatlari. Benim icinde oyle. Buyuk oglum Ahmet Eren simdi 8 yasini  4 ay gecti. Ona sorsaniz 9 yasindayim ben diyor :) buyumek icin ne kadarda aceleci. Oysa benim gozumde hep kucuk oglum o benim. Ona hamile kaldigimdaki heyecan dun gibi aklimda. Cahilligimdi o hamileligim. Birsey bilmeden ama surekli okuyarak, arastirarak gecmisti hamileligim. Zamanim coktu, evdeydim. Butun isim okumakti. Okumak ve neler oldugunu anlamak. Ve iste yine hamileydim. Hic beklenmedik bir anda, hatta artik hic umud etmedigim bir anda ikinci bir mucizeydi bu. Yaradan'dan gelen muhtesem bir hediye. Bu sefer cahil degildim. Artik tecrubeli bir anne adayiydim. Ama bu seferde okulum vardi. Hergun okula gitmek zorundaydim. Sinavlar, stres, hayat karmasasi icinde buyuyecekti kuzum. Hergun birlikte okula gidip gelecektik. Henuz 9 haftalikken cok korkuttu bizi. Onceki hamileligimde boyle birsey yasamadigimdan cok korktum ama doktor muayenesinde hersey yolundaydi. Bizi terk edip gitmesin diye cok dua ettim, cok agladim. Hatta suan bile yazarken agliyorum, o gece gercekten cok zor ve uzun bir geceydi ama o karanlik gecenin sabahi sukurki aydinlik oldu. Minik fasulyemiz oradaydi, iyiydi. O anki sevincimi anlatamam. Gunler hizla geciyordu. Aylik kontroller birbirini kovaliyor, minik fasulye buyuyor buyuyordu. Santim santim buyudugune sahit oluyorduk, gumbur gumbur atiyordu kalbi. Abisi kalp atislarini duydugunda cok sasirmisti. Hepimiz onu bekliyorduk heyecanla. Abisi onunda kendi gibi bir erkek bebek olmasini istiyordu. Doktor ise kiz gibi gorunuyor demisti. Ama benimde icimdeki ses bir erkek daha geliyor diyordu. En cok Ahmet Eren icin istiyordum bunu belkide. Iki delikanli kardes olacaklardi ileride. Ve 5. ayda ogrendik ki bir oglumuz daha olacak. Hepimiz buna cok cok cokkkk sevindik. Hele Ahmet Eren o kadar cok sevindi ki. Buyudugunde onunla oynayacakti, hayalleri vardi. Insallah gercek olacak hayalleri biraz daha sabir :) Karnim buyudukce abimiz daha cok anlamaya basladi olanlari, kardesi tekmeler atiyor, karnim bir o yana bir bu yana kivriliyordu. Ahmet Eren buna bayiliyordu. Kardesiyle konusuyor, onu cok seviyor, surekli opuyordu. Ve bir gun korktugum ama hic dile getirmedigim konuyu acti Ahmet Eren "anne ben belki kardesimi kiskairim!!!". Iste beklenen konuydu bu. Oturduk baba, anne ve ogul olarak konustuk. Kiskanacak bir sey yoktu. O kardes istemisti ve Allah'ta onun bu istegini ona hediye olarak gondermisti. Ikisi kardes olacakti ve bu cok keyifli birseydi. Teoride anlamis gibi gorunsede, pratikte ne olacagi hep bir muamma olmustu doguma kadar. 8. ayima kadar okula gittim. Derslerimi verdim, sinavlarimi gectim. Kucuk oglusum hic uzmedi beni. Ama son aylarda ne zaman derse girip siraya otursam surekli tekmeliyordu ve ben surekli kalkip oturmak zorunda kaliyordum :) Sinavlarda hocalar bile soruyordu oglusumu "aman sinavda dogmasin" diye espiri yapiyorlardi :)) Oglusum hic uzmedi beni. Sinavlar bitti, okul bitti, Turkiye'ye gittik, babamiz sonra geldi ama oglusum hep bekledi, erkenden geliyim demedi :)) Cok akilli canim benim ogluslarim ;) Hafif sabah bulantilari disinda hic bir sikintim olmadi, sadece karnim buyudu o kadar. Ilkindeki gibi cok rahat bir hamilelik gecirdim. Dogum icin gun kararlastirdigimizda heyecan doruktaydi. Korkuyordum aslinda, biliyordum yasayacaklarimi ve ilk dogumda epidural sezeryan istemistim, spinal yapilmis heralde cunku ameliyat sonrasi epidural takili degildi ve inanilmaz bir agri yasadim. Sonrasi ise kabustu cunku bu spinal anestezi bas agrisi birakirmis geride yillarca migren yasadim. Yeniden hamile kalinca ise tamamen gecti gitti migren cok sukur. Ve doktorumunda tavsiyesiyle bu kez genel anestezi olacakti. Genel anesteziden korkuyordum. Bayilmak istemiyordum ama herseyi o ana birakip, beklemek en guzeliydi. Tum alisverisler yapildi. Kiyafetler utulendi, hastane cantasi hazirlandi. Kameralar, fotograf makinalari, hersey, herkes hazirdi. 21 Temmuz 2011 gunu oglenden sonra hastaneye yatisimiz yapildi. Odayi susledik, misafirler icin pasta ve kurabiye ikramlarimizi yerlestirdik. Hersey hazirdi ve sirada dogum hikayemiz var...bir dahaki postta :) bekleyin bizi ;)